Šeap Idrizi : Sada ima više psihičkih poremećaja, jer smo prošli velike ratne krize i psihoze, pandemiju…

– Vaša kratka biografija.
Rođen sam 1952. godine u Donjem Ljubinju. Sada živim u Prizrenu u naselju Jagljenica, ulica Meriman Jakupi 23. Posle osnovne škole završio sam učiteljsku školu a kasnije Pedagošku akademiju drugi stepen. Radio sam izvrsno vreme u nastavi. Onda sam bio na služenju vojnog roka u Školi rezervnih oficira. Ovdje sam stekao radnu disciplinu kojom se postiže veliki uspjeh. Studirao psihologiju na Univerzitetu u Skoplju, nastavno naučna grupa Psihologija na filozofskom fakultetu i uspješno završio.

Kako je dalje tekla vaše stručno usavršavanje?
Kasnije sam se usavršavao iz kliničke psihologije i psihopatologije i završio program iz Bazela u Švajcarskoj.
Specijalizacijom na medicinskom fakultetu, dobija se licenca od strane Ministarstva zdravlja za rad. Radio sam u medicinskoj ustanovi a sada radim u privatnoj praksi. Član sam ljekarske komore Kosova

– Postoje duboke predrasude kod građana u vezi vaše struke, u čemu je razlika između kliničkog psihologa i psihijatra?
Razlika između kliničkog psihologa i psihijatra je u tome što je klinički psiholog prvenstveno psiholog a psihijatar je ljekar. Klinička psihologija se sastoji iz psihodijagnostike i psihoterapije. Psiholog koristi psihološko savjetovanje i psihodijagnostičke testove radi precizne i diferencijalne dijagnostike i psihoterapijske metode u tretmanu. Psihološki nalaz koristi psihijatar. Pacijent treba koristiti psihološki i psihijarijski tretman.

– Bavi te se problemima djece sa smetnjama u razvoju. U čemu se sastoji tretman, kada se trebaju javiti psihologu?Radim sa djecom i odraslima uz primjenu kliničkog metoda.
Tretman se sastoji testiranjem inteligencije, psihoorganiciteta, profila ličnosti to jest karaktera, psihomotorike, senzomotorike, neuropsihološko testiranje i dr. Potrebno je da se djeca i odrasli jave što ranije i što pre da bi tretman bio sto lakši i uspješniji.

– Postoji li porast broja ljudi koji imaju psihičke probleme?
Sada ima više psihičkih poremećaja, jer smo prošli velike ekonomske krize, ratne krize i psihoze, pandemiju, psihosomatske poremećaje. Prošli smo strahove, anksioze, panike, stresove, smrtne slučajeve, depresije, šizoidni poremećaje i dr.

Nešto o psihologiji religije i politike?
Oblici svesti su religija, filozofija, nauka, moral a sada i politika. Psihologija religije i psihologija politike je sve prisutnija i stvara se Paranoido nacionalistički sindrom koji bitno utiče na psihičko zdravlje ljudi.
U teškim situacijama ljudi se obraćaju Bogu. Kada bi svi shvatili da je Bog jedan, beskonačan, vječna istina, da je to i filozofski, naučni, moralni i najopštiji pojam, ljudi bi bolje i zdravije živjeli.

Katedra slobodnog uma